"Mediolan jest imponujący" – Lord Byron w Mediolanie/ "Milan is striking” – Lord Byron in Milan

„Mediolan jest imponujący – katedra wspaniała – całe miasto przypomina mi Sewillę, choć jest trochę gorsze” – pisał Lord Byron w liście do Johna Murraya wkrótce po przyjeździe do Mediolanu. Poeta spędził tu trzy tygodnie. Przyjechał ze Szwajcarii 12 października 1816 roku a 3 listopada wyruszył w dalszą drogę. Towarzyszył mu przyjaciel John Cam Hobhouse.

Hobhouse napisał w swoim dzienniku, że zatrzymali się w hotelu Sant Marco, który najprawdopodobniej znajdował się gdzieś w pobliżu katedry. Hotel był okropny. Postanowili poszukać innego.

„Milan is striking – the Cathedral superb – the city altogether reminds me of Seville – but a little inferior” – Lord Byron wrote to John Murray shortly after arriving in Milan. The poet spent three weeks here. He came from Switzerland on October 12, 1816 and On November 3 he set out on a further trip. He was accompanied by his friend  John Cam Hobhouse.

Hobhouse wrote in his journal, that they have stayed at the Hotel Sant Marco, which was probably located somewhere near the cathedral. The hotel was awful. They decided to look for another one.

                   John Ham Hobhouse

Pierwszą atrakcją jaką napotkali przy wjeździe do miasta był łuk triumfalny. Budowę Arco della Pace rozpoczęto w 1807 roku na polecenie Napoleona. Podczas wizyty Byrona budowla nie była jeszcze ukończona i częściowo osłaniały ją rusztowania. Byron wspomina o nim w liście do Augusty: „W pobliżu Mediolanu stoi nieukończony łuk triumfalny – dla Napoleona – tak piękny, że żal ściska z powodu jego niekompletności”. Budowę ukończono dopiero w 1833 roku.

The triumphal arch was the first attraction they saw at the entrance to the city. The construction of the Arco della Pace began in 1807 on the instructions of Napoleon. During the visit of Byron, the building was not completed yet and partly covered with scaffolding. Byron mentions it in a letter to Augusta: “Close to Milan is the beginning of an unfinished triumphal arch – for Napoleon – so beautiful as to make one regret it’s non-completion”. The building was not finished until 1833.

Arco della Pace

Byron oczywiście zwiedził katedrę mediolańską. Chciał przede wszystkim zobaczyć miejsce, w którym 11 lat wcześniej Napoleon koronował się na króla Włoch. Jednak największe wrażenie zrobiły na nim relikwie świętego Karola Boromeusza. Ciało świętego spoczywa w kryształowej trumnie, obecnie jest ona umieszczona w krypcie pod ołtarzem katedry.

Byron of course, visited the Milan cathedral. First of all, he wanted to see the place where Napoleon had been crowned King of Italy, 11 years earlier. However, it was the relics of St. Charles Borromeo that impressed him the most. The body of the saint rests in a crystal coffin, which now is placed in a crypt under the cathedral’s altar.

Hobhouse zanotował w swoim dzienniku, że obejrzeli "Ostatnią wieczerzę" Leonarda da Vinci w kościele Santa Maria delle Grazie. Zwiedzili także klasztor Sant'Ambrogio, w którym ich uwagę zwróciła rzeźba Matki Boskiej w kaplicy św. Marceliny, siostry św. Ambrożego. Jednak najbardziej spodobały im się klasztorne krużganki z fragmentami starożytnych rzeźb i inskrypcji. 

Hobhouse noted in his diary, that they had seen the "Last Supper" by Leonardo da Vinci in the church of Santa Maria delle Grazie. They visited the monastery of Sant Ambrogio, where their attention was drawn by a statue of St Maria in the chapel of St. Marcelina, sisters of St. Ambrose. However, what they liked the most were the monastery cloisters with fragments of ancient sculptures and inscriptions.

Sant'Ambrogio

Oglądali również starożytne rzymskie kolumny przed bazyliką San Lorenzo (Colonne di San Lorenzo). Rząd 16 kolumn korynckich został tu umieszczony w IV wieku. W XIX wieku przestrzeń między kościołem a kolumnami zajmowały budynki, które zostały rozebrane w 1935 roku.

They also admired the ancient Roman columns in front of the Basilica of San Lorenzo. A row of 16 Corinthian columns was placed here in the 4th century. In the nineteenth century, the space between the church and the colonnade was occupied by buildings, that were demolished in 1935.

Colonne di San Lorenzo, zdjęcie sprzed 1935 r.

Głównym miejscem spotkań śmietanki towarzyskiej Mediolanu był teatr - przede wszystkim Teatro della Scala, ale także Teatro Re. Między innymi z tego powodu Byron i Hobhouse niemal każdy wieczór spędzali oglądając przedstawienia w towarzystwie nowopoznanych osób m.in. Ludovica di Breme, Silvia Pellico, Luigiego Renato Porro-Lambertenghiego oraz Marie-Henri Beyle'a, znanego jako Stendhal. Byron spędzał z nim całe godziny wypytując o szczegóły jego pracy jako sekretarz Napoleona.

The theatre was the main meeting place for Milan's society - first of all Teatro della Scala, but also Teatro Re. Wherefore Byron and Hobhouse spent almost every evening watching shows in the company of new-known people such as Ludovico di Breme, Silvio Pellico, Luigi Renato Porro-Lambertenghi and Marie-Henri Beyle, best known as Stendhal. Byron spent hours with him asking for details of his work as Napoleon's secretary.

Teatro della Scala

Byron z Hobhousem, co najmniej dwukrotnie, odwiedzili mediolańskie muzea - Pinakotekę Brera i Pinakotekę Ambrosiana (o wizycie Byrona w Pinakotece piszę tutaj). W Pinakotece Brera Byrona urzekł zwłaszcza jeden obraz - „Abraham wypędzający Agar i Izmaela” namalowany przez Guercino (wł. Giovanni Francesco Barbieri) w 1657 r.

 „W Galerii malarstwa Brera znaleźć można piękne obrazy; (...) nie znam się na malarstwie, ale spodobał mi się Guercino – obraz Abraham odsyłającego Hagar i Ismaela – który wydaje mi się niezwykle naturalny i doskonały.” – pisał do Johna Murraya.

Byron and Hobhouse visited the museums of Milan - the Pinacoteca di Brera and the Pinacoteca Ambrosiana (read about it here) - at least twice. While in the Pinacoteca di Brera, Byron was strongly captivated by one image – “Abraham Casting Out Hagar and Ishmael” painted by Guercino (also known as Giovanni Francesco Barbieri) in 1657.

“The Brera Gallery of paintings has some fine pictures; (...) of painting I know nothing – but I like the Guercino – a picture of Abraham putting away Hagar – and Ishmael – which seems to me natural and goodly” – he wrote to John Murray.

Guercino, “Abraham Casting Out Hagar and Ishmael”

3 listopada 1816 roku o 11-ej Byron opuścił Mediolan i wyruszył w dalszą podróż do Wenecji, gdzie planował spędzić zimę.

On November 3, 1816, at 11 o'clock Byron left Milan and set out on a further journey to Venice, where he planned to spend the winter.