Romantic Traces

 Chyba nie można wyobrazić sobie bardziej romantycznego miasta od Wenecji. Choć bywa nazywana La Serenissima, czyli najpogodniejsza, to klasyczne piękno łączy się tu z jakąś dziwną melancholią. Wystarczy jeden moment z dala od turystycznego zgiełku, by na jaw wyszło uczucie smutku, izolacji, tęsknoty za przeszłością, roznieconej oznakami powolnego rozpadu. Wenecja to miasto, które wiele widziało a pamięć o tych wydarzeniach unosi się w wilgotnym powietrzu nad kanałami - ruchomymi obrazami Canaletta. Nic więc dziwnego, że stała się przystanią dla wielu romantyków. Niektórzy rozpoczęli tu swoje wielkie romanse, jak choćby Lord Byron, natomiast romanse innych tu właśnie miały swój smutny koniec. Dla podróżników szukających romantycznych i nie tylko śladów to miasto idealne, bo tak naprawdę poza tym, że nieco podniósł się poziom wody to od stuleci niewiele się zmieniło.   You can't imagine a more romantic city than Venice. Although it is sometimes called La Serenissima, that is, the m

Trzy dni przed świętami Bożego Narodzenia 1818 roku, przebywający w Neapolu Percy Shelley zorganizował wycieczkę do ruin Pompejów. Towarzyszyły mu Mary Shelley i Claire Clairmont. "...Byliśmy w Pompejach, (…) Jestem zdumiony pozostałościami tego miasta; Nie miałem pojęcia, że przetrwało coś tak doskonałego" - opisywał pierwsze wrażenia w liście do Peacocka. Three days before Christmas 1818, while spending the winter in Naples,  Percy Shelley  organized a trip to the ruins of Pompeii. He was accompanied by Mary Shelley and Claire Clairmont. "...We have been to see Pompeii, (...) I was astonished at the remains of this city; I had no conception of anything so perfect yet remaining - described his first impressions in a letter to Peacock.   "Weszliśmy do miasta od strony morza i jako pierwsze ujrzeliśmy dwa teatry; jeden wspanialszy od drugiego, usiane odłamkami białego marmuru, który obrobiony głęboką, odważną rzeźbą kiedyś tworzył siedzenia i gzymsy.  Z przodu, międz

  Uwielbiam ciepłe kolory zabudowań Toskanii. Wyrobione oko malarza dostrzeże tu niemal wszystkie odcienie pomarańczy, żółci i czerwieni - różowy, łososiowy, koralowy, ochra, sjena, magenta. Każde z miast Toskanii ma swoją niepowtarzalną paletę . Spędziłam w Bolonii tylko jeden dzień a mimo to spośród fotografii toskańskich zaułków zawsze rozpoznam bezbłędnie urzekające barwy tego miasta. O idealnym stopniu natężenia - niezbyt intensywne, ciepłe, radosne, harmonijne. W dodatku bardzo mi w nich do twarzy. Na początku listopada 1818 Shelley wraz z Mary i Claire wyruszyli z Wenecji z zamiarem spędzenia zimy w Neapolu. Droga z północy na południe Włoch wiodła m.in. przez Ferrarę, Bolonię i Rzym. Do Bolonii dotarli 9 listopada . Miasto ma wiele do zaoferowania, więc był to czas intensywnego zwiedzania: „Widziałem tu wiele rzeczy - kościoły, pałace, posągi, fontanny i obrazy; a moja głowa jest w tej chwili jak portfolio architekta, księgarnia, albo książka o miejscach powszechnych ” - pis